یک دل شکسته

در٫ دریای حقیقت جای دو رنگی٬ نیست

عهد شکستن و دل عاشق را شکستن٬ زرنگی ٬نیست

ای که خود را فاتح دراین دنیای خاکی میبینی

آنچه در دید توست٬ چیزی جز ٬خودپسندی٬ نیست

من آمدم خود را تهی ساختم ز برای عشق تو ٬این راه گنگی٬ نیست

تو ندیدی عشق مرا ٫ این چیزی جز نوشتن حقیقت٬ نیست

چون نشناختی خود و سرشت خودرا

پس خود را بساز  واز این دنیا که سیر شوی 

که خود کرده را تدبیر٬ نیست

آنچه که به سراقت پس از این میآید ٬تقدیر٬ نیست

تو را میسپارم از بند عشق نابم

من مست عشق مرتضی علی و این خانه دانم

و به تو میگویم که این عشق هچیچ وقت فنا شدنی ٬نیست

تحفه ای از عطش.مجید خوانساری (عطش)

برچسب‌ها: عطش, مجید خوانساری, کربلایی, یا علی, شب ۲۳ شعر...